มุมมองอาจารย์กับการจัดการความเครียด 101 : รศ.ดร.ปกป้อง ศรีสนิท
บทสัมภาษณ์โดยศูนย์ดูแลสุขภาวะของนักศึกษาคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์  (Law TU Health & Wellness)

 คำถาม (1) : ประวัติส่วนตัว และแรงบันดาลใจในการศึกษากฎหมาย

“สวัสดีครับ ผมชื่อปกป้อง ศรีสนิท ปัจจุบันเป็นอาจารย์ประจำของคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ตอนเรียนมัธยมแรงบันดาลใจในการเรียนกฎหมายไม่มีครับ ผมตัดสินใจมาเรียนกฎหมายเพราะเมื่อตอน ม.4 ผมสอบเทียบ ม.6 ได้ และคุณพ่อของผมแนะนำให้ลองสอบ Entrance คณะนิติศาสตร์ ผมก็เลยลองดู แล้วก็เกิดสอบติดขึ้นมา ทำให้ผมได้มาเรียนกฎหมายตั้งแต่อายุ 16 ปี ครับ”

คำถาม (2) : ความสุขในการศึกษากฎหมาย และเหตุผลที่เลือกประกอบวิชาชีพอาจารย์

“ความสุขในการเรียนกฎหมายของผม คือ การที่ได้เห็นความเป็นเหตุเป็นผลของกฎหมายแต่ละเรื่อง รวมทั้งการตีความกฎหมายต่าง ๆ อย่างมีเหตุมีผล สามารถอธิบายได้อย่างเป็นธรรม ผมมองว่ามันคือความสุขในการศึกษากฎหมายของผมนะ

ส่วนเหตุผลที่เลือกประกอบวิชาชีพอาจารย์ ในตอนศึกษากฎหมายช่วงแรก ๆ ผมก็ยังไม่มีเส้นทางไปไหน ผมก็เรียนกฎหมายจนจบปี 4 ซึ่งระหว่างที่ยังเรียนอยู่ก็คุยกับเพื่อน ๆ คุยกับคนรู้จัก และคุยกับครอบครัว ส่วนใหญ่ก็จะแนะนำเส้นทางวิชาชีพกฎหมายหลายเส้นทาง ทั้งสายผู้พิพากษา อัยการ ทนายความ ฯลฯ แต่สุดท้ายในตอนนั้นผมก็เลือกว่าผมคงไปสอบผู้พิพากษาหรืออัยการ แต่พอเรียนจบป.ตรี ผมก็ไปเรียนเนติฯ และเนื่องจากผมสอบเทียบได้ ผมเลยจบป.ตรีตอนอายุ 20 ปี ทำให้พอสอบเนติฯ ได้ตอนอายุ 21 ปี ก็มีเวลาอีกตั้ง 4 ปีที่จะมีสิทธิสอบผู้พิพากษาหรืออัยการ เผอิญว่าคณะนิติศาสตร์ ธรรมศาสตร์เปิดรับสมัครอาจารย์สาขาอาญาพอดี ผมก็เลยลองมาสมัครและเผอิญสอบได้ จึงทำให้ผมเข้าสู่เส้นทางของการเป็นอาจารย์ และช่วงที่เป็นอาจารย์เหมือนค้นพบอะไรบางอย่างของตัวเอง คิดว่าวิชาชีพอาจารย์ก็น่าสนใจนะ สนุกดี รู้สึกชอบ ผมเลยเลิกล้มความคิดที่จะไปสอบวิชาชีพกฎหมายอื่น ๆ และก็เป็นอาจารย์มาตั้งแต่ 11 มกราคม พ.ศ. 2542 ตอนนี้ก็เป็นมา 23 ปีแล้ว และตั้งแต่เป็นอาจารย์ที่นิติธรรมศาสตร์ ก็ไม่ได้คิดจะเปลี่ยนวิชาชีพหรือไปที่ไหน คิดว่านี่แหละคือ เป็นอาชีพที่เราชอบและเหมาะสมกับเรา และก็คงอยู่ที่นี่ตลอดครับ”

คำถาม (3) : กิจกรรมและงานอดิเรกระหว่างศึกษา และเทคนิคการบริหารจัดการเวลาระหว่างการเรียนและการใช้ชีวิต

“ผมเรียนและทำกิจกรรมอยู่หลายอย่าง ตั้งแต่ปี 2-4 เรื่องการแบ่งเวลา ผมมองว่าไม่มีสูตรสำเร็จ ปัจจัยของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ผมคิดว่าทุกคนมีคำตอบในตัวเอง เพราะทุกคนโตเป็นผู้ใหญ่และรับผิดชอบตัวเองได้หมดแล้ว สำหรับคำแนะนำของผมในการบริหารเวลาคือ ใช้ความรู้สึกของตัวเองในการแบ่งเวลา เพราะตัวเราเองจะตอบได้ว่า ตอนนี้เราเรียนหนักไปแล้วเริ่มรู้สึกไม่ไหวแล้ว ก็แบ่งเวลาไปพักผ่อนไปทำกิจกรรมอย่างอื่น ในทางกลับกันเมื่อทำกิจกรรมถึงจุดหนึ่ง คุณก็จะรู้สึกว่าเรียนไม่ทันแล้ว สิ่งนั้นคือสัญญาณที่คุณจะต้องแบ่งเวลาให้กับการเรียนบ้างแล้วนั่นเอง”

คำถาม (4) : เมื่อมีความเครียด อาจารย์มีวิธีจัดการอย่างไร

“สมัยที่ผมเรียนหนังสือ ผมก็มีความเครียด มีความกังวล รู้สึกไม่สบายใจแล้วก็ไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการนะ เหมือนนักเรียนนักศึกษาทุกคนนั่นแหละ เป็นเรื่องธรรมดา ในเรื่องของวิธีการจัดการความเครียด ผมก็พักผ่อน หาสิ่งที่ชอบทำ บางทีจมอยู่กับความเครียด ใช้ความคิดพยายามแก้ปัญหามันก็แก้ไม่ได้ แต่พอไปทำอย่างอื่น มันนึกทางแก้ปัญหาออกขึ้นมาอย่างนั้น”