คำถาม (3) : นอกจากการบรรยายแล้ว คิดว่าการสัมมนามีส่วนช่วยในการเรียนมากน้อยแค่ไหน

ศรัณยพงศ์: “สำหรับปีการศึกษาที่ผมเรียนนี้ก็จะสัมมนาโดยท่านอาจารย์ตามพงศ์ ชอบอิสระ เป็นอาจารย์ผู้สัมมนาครับ”

“รูปแบบการสัมมนา ท่านก็จะเอาข้อสอบเก่ามาให้ลองฝึกจับประเด็นดู แล้วก็จะเป็นการสัมมนาโดยท่านอาจารย์ตามพงศ์ ซึ่งคาบสัมมนาเป็นคาบที่สำคัญที่สุดเพราะว่าเราจะได้รู้วิธีการเขียนตอบที่ท่านต้องการ ว่าท่านต้องการอยากจะให้เราได้เขียนตอบอย่างไร ซึ่งในแง่นี้ท่านอาจารย์แต่ละท่านมีประเด็นที่ท่านต้องการให้ความสำคัญอยู่ ตัวอย่างเช่น ท่านต้องการให้นักศึกษาแยกแยะความแตกต่างในบางมาตราที่มันมีความใกล้เคียงกันว่ามีหลักการใช้ต่างกันอย่างไร หรือ กรณีของพฤติการณ์ในข้อสอบที่เป็นข้อเท็จจริงเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ นั้น บางประเด็นอาจเป็นประเด็นปัญหาข้อกฎหมายที่สำคัญอันส่งผลต่อผลในทางกฎหมายที่เราวินิจฉัยได้เลยครับ ท่านอาจารย์ผู้สอนท่านต้องการจะมุ่งเน้นในประเด็นไหนที่นักศึกษาน่าจะต้องเขียนลงไปในกระดาษคำตอบแล้วก็ย่อมเกิดจากการเข้าฟังสัมมนาครับ จึงจะทำให้ได้คะแนนดีครับผม”

คำถาม (4) : ได้คะแนนสอบแต่ละข้อเท่าไรบ้าง และใช้เทคนิคในการเรียนและเตรียมตัวสอบอย่างไร

ศรัณยพงศ์ : “การวัดผลทั้งหมดมี 5 ข้อข้อละ 20 คะแนน มีคะแนนเต็ม 100 คะแนน โดยได้แบ่งออกเป็นกลางภาค 1 ข้อ และปลายภาค 4 ข้อครับ การวัดผลในกลางภาคได้ 16 คะแนนครับ ส่วนการวัดผลในส่วนของปลายนั้นข้อที่หนึ่งได้ 20 คะแนนข้อที่สองได้ 19 คะแนนข้อที่สามได้ 20 คะแนนแล้วก็ข้อสุดท้ายได้ 18 คะแนนครับ”

“กลางภาคได้น้อยเพราะว่าในช่วงแรกคือช่วงที่ปรับตัวใหม่จากวิชาเทอมหนึ่งขึ้นมาเทอมสอง แล้วก็การเรียนตอนนั้นก็เรียนไปเยอะอยู่พอสมควรแล้วสอบกลางภาคไวด้วยครับ ทำให้การทบทวนเนื้อหาบทเรียนอะไรก็ยังจะไม่ค่อยทัน อนึ่งนั้นเป็นเพราะดังที่ผมได้กล่าวไปแล้วว่าวิชานี้มีความท้าทายตรงที่ตัวบทมาตราที่จะใช้ศึกษานั้นมีมากซึ่งช่วงกลางภาคเป็นช่วงที่ปรับตัวใหม่ ซึ่งต่างจากกฎหมายอาญาภาคทั่วไปที่เราพอจะจับทางได้แล้วครับ แล้วก็ตัวบทมาตราที่ท่านอาจารย์เอามาใช้ทดสอบในกลางภาคนั้นเป็นประเด็นที่ผมยังแยกแยะออกออกจากกันยังไม่ชัดเจนเพียงพอว่ามันมีความแตกต่างกันอย่างไร เช่นในประเด็นตามมาตรา 309 และมาตรา 310 ที่ท่านเอามาออกในส่วนกลางภาคที่ผมแยกองค์ประกอบได้ไม่ขาดจากกันเท่าไหร่ คือมองแยกกันไม่ออกทำให้คะแนนที่ได้ก็เลยน้อยอยู่ครับผม”

“การเตรียมตัว ก็ต้องเข้าเรียนทุก ๆ ครั้งครับ และถ้าหากอ่านหนังสือมาล่วงหน้าย่อมจะเป็นการดีครับ ไม่จำเป็นว่าเราจะต้องเข้าใจมาแล้วก็ได้ เพราะ การมีความรู้มาแล้วระดับหนึ่งนั้นย่อมทำให้การติดตามรับฟังประเด็นทางกฎหมายในชั้นเรียนเป็นไปอย่างเท่าทันกับท่านอาจารย์ผู้บรรยาย ทำให้ไม่หลุดประเด็น อีกทั้งการที่เราอ่านมาก่อนแล้วทำให้เรามีประเด็นข้อกฎหมายในหัว หากมาฟังการบรรยายแล้วพบว่าไม่ตรงกับที่ท่านอาจารย์สอนนั้น เราก็ย่อมนำเอาประเด็นนั้น ๆไปปรึกษาท่านได้ ทำให้เราไม่มองข้ามอะไรบางอย่างไปครับ แล้วก็พยายามมีสมาธิกับเนื้อหาที่ท่านอาจารย์สอนครับ จะได้ทราบว่าท่านเน้นย้ำในประเด็นใด เพราะว่าบางประเด็นก็ไม่ได้มีอยู่ในหนังสือ บางประเด็นก็เป็นประเด็นที่ท่านอาจารย์เป็นเจ้าของประเด็นเอง เป็นเจ้าของความคิดเห็นเอง ซึ่งผู้เรียนก็ไม่จำเป็นต้องเห็นตามท่านอาจารย์ผู้สอนเสมอไปก็ได้ หากแต่ต้องรู้ว่าในประเด็นนี้มีความคิดเห็นทางวิชาการที่แตกต่างกันอย่างไร อะไรคือเหตุผล ทฤษฎี เบื้องหลังอันเป็นเหตุให้ท่านอาจารย์มีความคิดเห็นทางวิชาการเช่นว่านั้น  อนึ่งสำหรับวิชากฎหมายอาญาภาคความผิดนี้เป็นวิชาที่ทางคณะไม่ได้แจกตัวบทให้ใช้ในการทำข้อสอบ ดังนั้นสำหรับท่านอาจารย์ตามพงศ์ท่านก็จะ scope เนื้อหามาให้เราอยู่แล้วว่าจะต้องเตรียมตัวเนื้อหาอะไรบ้างเพื่อเตรียมสอบ เพราะฉะนั้นก็จึงต้องมีความมานะระดับหนึ่งในการท่องจำตัวบทมามาตราครับผม แล้วก็พยายามตั้งใจฟังให้ดีว่าท่านอาจารย์ต้องการจะเน้นมาตราไหน มาตราไหนเป็นข้อสังเกต มาตราไหนมีปัญหาในการใช้การตีความครับผม”